TENKİT KENDİNE, BİLGİ EHLİNE, SEVGİ SEVENEDİR...

SAYFA 1 SAYFA 2 SAYFA 3 * RUHSAL BİLGİ SİTESİ * DOĞRU YAŞAM BİLGİLERİ *                                 *ARAMADIĞIMIZ  HAZİNEYİ  BULAMAYIZ.* SAYFA 4 SAYFA 5 ARŞİV
  Bugün: 28 Mart 2024 Perşembe

  ZAMAN SONRASINA ...
  SAHİP OLMA DUYGUMUZ
  İRADE NİYETLE GÜÇLENİR
  YEDİ SES, YEDİ RENK...
  GÖNÜL DEĞERLERİMİZ -1
  KAZANÇ EMEK KARŞILIĞIDIR
  UYANIŞ İÇİN BAŞLANGIÇ
  UYANIŞ İÇİN AKTİFLEŞME
  DİLEKLER GERÇEĞE AİT...
  BİLGİ, HİZMET VE GÜÇ
  KOŞULSUZ SEVGİ NEDİR?
  ZAMAN IŞIK ANAHTARDIR
  VİCDANDA YASA, GÖNÜLDE O'
  ANLAMAK AHENK SAĞLAR
  İKİNCİ ZAMAN
  ZAMANI YAŞIYOR OLMAK
  İYİ VE DOĞRU
  DİKKAT ÜST BİLİNCİMİZİN...
  SEVGİ VE YAŞAM
  ZİHİN VE SEVGİ
  İYİLİK BÖYLE BİR ŞEYDİR
  UMUDU DAHA GENİŞ DÜŞÜNMEK
  HAYRI BİLMEK O'NA ERMEKTİR
  EYLEM YOKSA BİLGİ...
  IŞIK OLMAK
  KORKU VE ENDİŞE
  BİRLEŞTİRİLEN DEĞERLER
  BAŞEDEMEDİĞİMİZ SINAVLAR
  DÜNYA OYUNU...
  SEVGİ ÜZERİNE...
  RUHSAL İNCELİK
  ŞUUR VE BOYUT ANLAMLARI
  GÜCÜN KAYNAĞI AŞK...
  GERÇEĞİN GÜCÜNÜ GİYİNMEK
  TV'DE NELER VAR?
  ÖZGÜR MÜYÜZ?
  KURTULUŞ KENDİNİ BİLMEKTİR
  BİLGİ, SEVGİ VE HAYIR
  RUHSAL DENGE VE DÜZEN
  RUHSAL GERÇEK
  GERÇEK BİZ KİMİZ?
  RUHSAL YOLUN ÖNCELİKLERİ
  BİRLİK VE HAYIR İLİŞKİSİ
  BÜTÜNLENMEK
  ALLAH İNANCI
  TV'DE NELER VAR?
  RUHSAL ÖZGÜRLÜK
  ÖZGÜR OLMAK
  DİLEKLERİMİZ
  ÖZ BİLGİ
  HİZMET YARATMAK
  O'NUN ADALETİNİ ANLAMAK
  İLAHİ ADALETİN TECELLİSİ
  KADERİMİZİ BİZ Mİ YARATIYORUZ?
  SEVGİ VE AYDINLANMA
  TV'DE NELER VAR?
  YÜKSEK HİSSEDİŞ
  HAYRI BİLMEK
  SEVGİ VE KENDİNİ BİLME
  SEVGİ VE İNSANÎ DEĞERLER
  YENİ BOYUTA HAZIR MIYIZ?
  TV'DE NELER VAR?
  KARDEŞLİK ANLAMI
  YALAN SÖYLEMEK
  O'NUN SELAMI
  ATEŞ VE YANMAK
  DÜŞÜNCE SEVGİ VE İYİ OLMAK
  ANLAMAK DÜŞÜNMEK ARAMAK
  SEVGİ, İNANÇ, BİLGİ, VE NEŞE
  TV'DE NELER VAR?
  VAROLUŞ SORUMLULUĞU
  İNSANIN ÖZ DÜZENİ
  RUHSAL BİLGİYE UYMAK
  ŞUURLANMA
  KENDİMİZİN SORUMLULUĞU
  YALNIZ İYİLİK
  BERABERLİKTEN BİRLİĞE
  BİLGİNİN HAKEDİLİŞİ
  İNANMAK İLE YAPMAK
  İNANÇ VE SABIR
Bize Ulaşmak İçin
[email protected]
Yazdırılabilir Versiyon


HAFTANIN SORUSU
OKUYUCU YAZILARI




Birbirimizi yargılamak nedir, nedendir, nasıl düzelir?


 

Birbirimizi yargılamak, kabullendiğimiz ve kanıksadığımız olumsuz bir durum ve alışkanlıktır. Nasıl ki zaman süreçleri içinde mülkiyet hakları kavramını icat edip dünyayı milletlere, beldelere ve şahsiyetlere göre parsellememizi, paylaşmamızı ve sahiplenmemizi çok doğal ve tabii bir durummuş gibi algılamamıza, anlamamıza ve kabul etmemize benzer.

Önyargılı, yarattığımız kırmızı çizgileri ve kuralları olan çeşit eylem ve davranışlarımız aslında bir insanlık zaafı, sapma ve hastalığımızdır. Günümüzde birbirimizi yargılamanın ve yermenin doğal bir olaymış gibi kabul edilerek kanıksamamızın nedenleri kadim zamanlara kadar dayanır. Kutsal kitaplar dâhil birçok tebliğ ve öğretilerde yargılamanın sakıncaları, mahsurları ve zararları anlatılmasına rağmen, bu olumsuz alışkanlığın toplumda yer etmesinde geçmişin etkisi vardır.

Birbirimizi yargılamanın nedenleri ilahi ve evrensel bilginin, bilincin ve farkındalığın oluşmaması veya olmamasıdır. Yargılamanın temel nedenleri egosantrik düşünce, eylem ve davranışlarıdır. Bencilliğin, kendine hizmet felsefesi ve anlayışının ağır bastığı yaşam ortamlarında, kişi, çıkar ve menfaatleri rahatsız edici, engelleyici ve ayak bağı olan herşey yargılanmaya, yerilmeye ve küçünsenmeye tabii bir hak haline gelmiştir.

Maddi imkânların çeşitlendirilerek ve abartılarak kaçınılmaz ihtiyaç ve gerçekler halinde insanlığa servis edilmesinin yarattığı sahip olma, önde olma, rahat olma ve güçlü olma gibi egosantrik bencil düşünce ve eylemlerinin oluşturduğu çatışmaların bunda büyük rolü vardır.

Kanıksadığımız, alıştığımız ve kabul ettiğimiz yaşam alanları aslında birbirlerimizi yargılamakla oluşturduğumuz negatif enerji alanlarına dönüşmüş durumdadır. Samanlığı seyran sanarak gerçek insani yaşamın, düşüncesini, araştırmasını ve mücadelesini vermekte zayıf ve aciz kalmış durumdayız. Bu zayıflığın neticesinde anlayıştan, hoşgörüden ve sevgiden yoksun olarak birbirimizi yargılamakla, yermekle ve küçümsemekle, karşılıklı enerjilerimizi zayıflatmakta, güçsüz ve aciz duruma gelmekteyiz. Düşünce, davranış ve söylemlerle yaratılan negatif enerjilerin etkilerini ve sonuçlarını kestiremeyecek kadar cahil, bir o kadarda sorumsuz varlıklarız. Nitekim evde, iş yerinde ve ortak yaşam alanlarını zaman süreçleri içinde, enerjilerimizle yaşanır hale getiren de bizleriz, yıkan da bizleriz.

Her varlığın kadim zamanlara kadar uzanan yaşamlarının bir öyküsü, hikâyesi ve anıları vardır. Ve insan geçmişin olumsuz yaşamlarını karma olarak sırtına vurmuş, şimdiki yaşamını sürdürürken telafiye, genişliğe ve yükselmeye muhtaç durumdadır. Bir fırsat ve rahmet olan yaşamında belli ki, çok az bilgisi, zayıf iradesi ve yetersiz gücü ilahi ve evrensel açılımları yapmaya yetmemektedir. Yardıma, esirgenmeye ve rehbere ihtiyacı vardır.

İnsanın kendisini şahsiyet olarak belirleyen ve konumunu oluşturan çevresi, mahallesi veya toplumu ilk yardımcısı olan hayat kaynağı ve yaşam alanıdır. İçinde bulunduğu toplumunun pozitif enerjilerine muhtaçtır. Toplumunu meydana getiren insanlarda onun pozitif enerjilerine muhtaçtır. Ya toplumun pozitif enerjileri ile tekâmül yolunda ilerleyecek veya negatif enerjileri ile sürünecektir. Onun için toplum içinde konumu ve mevkisi ne olursa olsun her insanın önemi değerive kıymeti vardır. Saygı duyulmayı, sevilmeyi ve insan yerine konulmayı hak etmektedir.

Yaşam, bedensel olarak ayrı olsa da, düşünsel ve enerji olarak bir bütün ve ortaktır. Bu bütünlükte her şey her şeyi düşünce ve enerji olarak etkilemektedir. Ancak süregelen anlayış, alışkanlık ve düzenin, kartopu gibi büyüyen negatif enerjilerin bir oluşumu olduğunun bilincinde olarak, düzeltilmesi, telafisi ve geleceğin istikbali için insanın kendini bilmesi, kutsal kitaplardan tutun, bilgelik öğretilerine kadar olan kutsal bilgiler ile bilinçlenerek sorumluluk içinde toplumsal bütünlüğünü tamamlaması gerekmektedir.

Orhan Yarat - 2.4.2013 *ruhsalboyut.com*



 

Yargılamanın kaynağı bilgisizlik, empati yokluğu, hoşgörüsüzlük, sevgisizliktir.

Birbirimizi yargılıyoruz, çünkü çocukluğumuzdan beri böyle öğrendik. Yargılanarak eğitildik. Büyüklerimiz için yargılama bizleri eğitmenin bir metodu olarak kullanıldı. Onlar da öyle yargılanarak büyümüşlerdi, başka metot bilmiyorlardı. Toplumsal zihnin kaynar kazanı siyasete bakalım: tüm dünyada iç ve dış siyaset yargılama üzerine kurulu.

Yargılama bağımsız tek bir kusur değildir; bütün diğer egosal davranışlarla organik bağlantısı vardır. Ruhsal Rehberliğin arınmamıza engel olduğunu bildirdiği nice yanlışlarla o adeta bir kötülük sürüsüdür ve onlar varlığımızın üzerinde hep birlikte hüküm sürerler.

Yargılama alışkanlığı kişiye egosal tatmin sağlar, çünkü kendi kusurlarını örtüyor, üstünlük duygusu yaratıyor. Çoğu zaman yargılama tahakküm fırsatı yaratır. Yargılama alışkanlığı kişiyi tevazu, alçak gönüllü olma değerinden de uzak tutar. Yargılamada sevgi olmadığı için dostluk söz konusu değildir.

Yargılama beraberinde hüküm vermeyi de getirir. Düşünülürse bütün yanlışlarımızın arka planında var olan kitlesel zihin alanında kaldıkça yargılama ve hüküm verme yanlışımızdan da kurtulamayız. Biz istiyoruz ki hem bataklığın kenarında oturalım, hem de sivrisineklerden kurtulalım. Yanlışlarımız sivrisinekler gibidir, onları tek tek yakalayıp yok edemeyiz. Bu sonu gelmeyen bir uğraş olur.

Ruhsal öğretiler bize kitlesel zihin bataklığından uzaklaşmak için farklı bir yürüyüş metodu gösteriyor. Bu yürüyüşte bir adım yüksek bir amaca sahip olmak, ikinci adım yanlışlarımızın bizi sürüklediği uçurumu görmektir.

Yüksek amaç, O'nun Rızası'na, Dileği'ne uygun, insanlığa ve dünyaya hizmete yönelik bir amaçtır. Bu amaç daima gücümüzün yeteceği bir amaçtır. Bize pek basit, pek sıradan gelen işler, örneğin ailemizin huzuru ve mutluğu, çocuklarımızın iyi ve doğru düşünebilen, güvenilir, bilgili, sevgili ve saygılı insanlar olarak yetişmesi öncelikli yüksek amacımızdır. Kimse bu amaç için yeterli gücü olmadığını ileri süremez.

Amaç ve güç ikilisi öyle bir yapıdır ki bir defa başlayınca birbirlerini büyütürler, alanlarını genişletirler. Gerçekte yüksek amacın büyüğü küçüğü yoktur. Önemli olan bir doğru amaca bütün gücümüzle odaklanmaktır. Ondan sonrası O'nun Yasası'na göre gelişir. Böyle bir amaca odaklanmış insanın zihin seviyesindeki düşünce bağlantıları arasında başkalarını yargılamaya yer yoktur. Yüksek bir amaca odaklı zihinler başkalarını yargılama gibi konulara ilgi duymazlar, böyle şeylerle uğraşmazlar. Yargılama, başkalarıyla uğraşma boş zihinlerin, nefsin işidir. Etrafımızda bu konuda o kadar çok örnek var ki.

"Varlık O'ndandır. Duyuş ve güzel olanın taşınması, kalıcılığı ve EN YÜKSEK AMAÇ için kullanılması O'nun müsaadesi içinde tek işleyendir. "Sebep-sonuç" varlığın hayır görülen bulunuşuna "mukadderat" dediğiniz takdir edilmiş Yüce Müsaadedir." www.ayseli.org / Öğretilerden 17

Bilgi ne kadar açık ve net: Varlığımızın EN YÜKSEK BİR AMAÇ için kullanılmaması bizi O'nun Müsaadesi dışına çıkarıyor. O'nun Müsaadesi dışında kalmış bir insanın şu veya bu yanlışını düzeltmeye çalışması başarılı olabilir mi? Önce müsaade sınırları içinde olmak gerekir. Bu birinci adımdır.

Ruhsal Rehberlik ikinci adım için unutulmaması gereken bilgileri veriyor.

Ve diyor ki: Kulun tenkidi kula düşmez, aksi halde gönüller kararır; gönüller kararırsa gören gözünüz görmez olur, hüküm verirsiniz; hüküm verirseniz mahvolursunuz. Peşin hükümlerinizden, kendi düşüncelerinizden hızla uzaklaşınız. Bunlar varken görmezsiniz, arılamazsınız. (Burada ne kadar kirli düşünceler içinde olduğumuzun nazik bir ikazı da var) Hükümleriniz, düşünceleriniz size zaman kaybettiriyor. "Başkalarını tenkit edeceğinize sizler kendinizi eleştiriniz, yeriniz ve kontrole alınız, dengeleyiniz. Denge yakınlarınıza güven verir." www.ayseli.org / Öğretilerden 7

Bizlerin birbirimizi yargılarken düştüğümüz sayısız başka yanlışlar ve o yanlışların çektiği daha başka yanlışlar bizi O'ndan uzaklaştırır ve yalnızlık çukuruna iter. Yalnızlık kendini hapsetmektir. Kendine zulmetmektir. Yalnızlık karışıklık ve savaştır. Kısaca dünyamız yalnız kalmış insanların yarattığı zulmü, karışıklık ve savaşları yaşamaktadır.

Kısaca herkesi yargılama alışkanlığından kurtulmak için birinci adımımız en yüksek bir amaca odaklanmak, varlığımızı o amaç için kullanmak, diğer adımımız ise bunu yapmadığımız zaman nelerle karşılaşacağımızın bilgisinde olmaktır. Bu adımlar büyük yolculuğun yürüyüşüdür.

Tüm insanlığın boyut atlama dönemine girdiği günümüzde hepimizin çok ince ve yüksek düşüncelere, duygulara, amaçlara ihtiyacı var. Alışılagelen boyutun bizleri terk ederken yaratacağı yıkımdan bunu başarabilen ruhlar kurtulacaktır.

Güney Haştemoğlu - 3.4.2013 *ruhsalboyut.com*

 

<< geri
Ana Sayfa | Hakkımızda | Ziyaretçi Defteri Bugüne kadar sitemizi 93415855 kişi ziyaret etti, Şu anda 196 kişi sitede.